به خداوند هنرآفرین !
خبری نه چندان تازه .
دنیایی که ما درآن زندگی میکنیم ؛ متاسفانه نه دنیایی است که بسیاری از آرزوهای قشنگ آدمی به استجابت همیشگی رسیده باشد .
گاه آنقدربزرگ ها حقیرمیشوند و حقیرها بزرگ ؛ که گویی آسمان را پائین کشیده اند و زمین را بالا . که همین عبارت زمین بالا و آسمان پائین بنا به دلایلی از همین دست ؛ مضمون یکی از شعرهای نگارنده شد .
با همه ی این تاسف باری ها ؛ نیز میشود که اگرچه خیلی دیر اما گاه بزرگانی در عرصه ی ادب و هنر کشورمان یافت میشوند که نهایت انتفاع را از تمام امکانات و مصالح و مطرح شدنها برده باشند . مثلن در کنگره های سالانه ای که اخیرا چند سالی به نام چهره های ماندگار برگزار شد ؛ بودند کسانی که الحق و الانصاف شایسته ی چنین ارج و قرب نهاده شدن را داشتند ؛